Aangekomen op Sumatra!

Hoi hoi!

Daar begon het avontuur dan.. afgelopen zaterdag zaten Maarten, Caroline en wij twee al vroeg in de auto richting Brussel. Aangekomen op de luchthaven hebben we de bagage weggebracht. (waar we nog even extra navroegen of de bagage echt doorgelabeld zou worden tot eindbestemming Medan).

De reis ging goed, we kwamen niks te kort met Qatar airways. Ruime stoelen, honderden films, biefstukpuntjes met pepersaus en onbeperkt drinken, snacks en zelfs wijntjes en biertjes. Wel hadden we korte overstaptijden en dat hebben we gemerkt.. toen we na onze tweede vlucht moesten overstappen naar de eindbestemming, hadden we door een vertraging maar 35 minuten en nog niet eens een boardingpass! Rennend moesten we de enorm grote luchthaven van Maleisië over, zelfs met een ingebouwde trein in het gebouw naar de andere kant van de airport. Toen wij aan kwamen rennen (10 minuten voordat de vlucht zou vertrekken en nog steeds zonder boardingpass want niemand kon ons vertellen waar wij die van de laatste vlucht moesten ophalen) konden de mensen achter de balie zich nog steeds totaal niet druk maken.. we zouden over 5 minuten geholpen worden en dat is geen fijn idee als je 20 minuten daarvoor al had moeten boarden..

Na een lange reis en twee overstappen die uiteindelijk toch goed gekomen zijn (Brussel - Doha, Doha - Kuala Lumpur, Kuala Lumpur - Medan) kwamen wij vanochtend om 9.00 plaatselijke tijd (4.00 's nachts bij jullie) aan. Opgewekt liepen wij dan ook naar de bagage band om onze bagage af te halen. Maar... wij hebben deze reis niet voor niks een avontuur genoemd en die begon gelijk op dat moment. Bagageband werd steeds leger en waar bleven die van ons nou.. Na een half uurtje werd ons toch wel duidelijk dat die van ons niet meer als verrassing zou verschijnen. Samen met een aantal anderen daarom formulieren ingevuld en de taxi gepakt naar ons hotel in Medan.

Dat was even een eye opener.. je hebt ongeveer 24 uur gereisd en hebt behoefte aan de eerste de beste taxi. Als daar dan ook nog official bij staat, denk je, dat zal wel kloppen. Na een dodemansrit van 60 minuten zonder gordel (die had hij niet achterin) en onze eerste kennismaking met het fenomeen - wij rijden met 4 auto's naast elkaar op een tweebaansweg - kwamen wij toch wel een beetje uitgeput en onder de indruk in het hotel aan.

Daar hebben wij onze spulletjes (die we wel hadden) weggezet en zijn we lekker gaan lunchen. Het is een prachtig hotel, heerlijk om zo even bij te kunnen komen! Aan het eind van de dag hebben wij weer de taxi terug naar de airport genomen om onze bagage alsnog op te halen, deze zou mee komen met de vlucht van 15.00. Toch leek dit nog bijna mis te gaan, toen wij door alle douane heen waren gekomen met ons speciale vermiste bagage papiertje vertelde een of andere leuke Indonees met een grote glimlach op zijn gezicht dat wij de enige waren waarvan de airline nog niet had gebeld dat ze onze bagage hadden kunnen vinden. Of we weer opnieuw 1,5u met de taxi terug naar huis konden gaan..
Gek genoeg aan dit alles is dat wij (zelfs Karlijn) zich door al het oponthoud nog niet een keer gestresst heeft doen voelen. Misschien is het de omgeving, de rust die ze voelt omdat alles is afgerond, maar zelfs die vermiste bagage deed haar niet panieken ;)

Wat hebben wij nou geleerd?
• Voortaan niet de eerste de beste taxi vertrouwen, maar met een Bluebird taxi gaan (hebben we daarna gepakt en die hebben wel gordels en rijden gewoon normaal)
• Niet meer op kijken van het ‘wij willen met zijn allen het liefst tegelijkertijd door die smalle straat’
• Niet stressen, want we hebben zeeën van tijd en het voelt zo goed om je niet druk te maken

Waar wij wel van onder de indruk zijn is dit eiland.. wij hadden van Indonesië toch best wel veel toerisme verwacht, maar het tegendeel blijkt op Sumatra waar. Op Bali gaan we dit zeker wel nog zien, maar Sumatra is zó anders. We hebben nog geen enkele toerist gezien, en er is zóveel armoe. Open riolen, kapotte kleren.. Best heftig als je kindjes van 1,5 jaar oud op hun knietjes in een bruine moddersloot water ziet drinken. Dan wil je ze echt heel graag even meenemen..

Toch zijn we ook heel blij en dankbaar dat we deze kant van Indonesië mogen en kunnen zien; en niet alleen maar de toeristische kant en mooie kant.

Wij gaan zometeen lekker een hapje eten in de stad & ons klaar maken voor de komende dagen. De komende dagen staat de jungle namelijk op ons te wachten. Morgen vertrekken we eerst voor een 5 uur durende rit naar Tangkahan om olifanten te wassen en daar te slapen en daarna trekken we door naar Bukit Lawang, voor Sumatraanse tijgers, oerang oetans en een overnachting in de jungle zelf!

WIJ GENIETEN ZO ENORM!! Gave dingen in het vooruitzicht..

Tot snel!

Liefs, Bas en Karlijn

PS. Zie foto's (en als het lukt een video)